Onlangs moest ik deelnemen aan een cursus leiding geven. Tijdens de cursus maakten wij als deelnemers, allen beginners op dit terrein, kennis met een nieuw fenomeen: de parkeerflap. Een groot stuk papier op een zogenaamde flapover; waarop idee en meningen geparkeerd werden die wellicht van belang kunnen zijn of zouden kunnen worden, maar op dat moment niet besproken konden worden.
Nieuwsgierig geworden heb ik later nog even ge-googled met de parkeerflap, vond onder meer deze verhelderende alinea: Ook idee, vragen of opmerkingen die zomaar spontaan op komen moeten niet verloren gaan. Hiervoor kun je een parkeerflap gebruiken: Hang ergens een wit vel papier op, zet er een grote P boven en leg uit dat hierop alles terecht komt wat nu niet relevant is maar waar wel nog wat mee gedaan moet worden. Het is een hele geruststelling en voorkomt veel doorzeuren over nu niet relevante zaken als het punt ergens duidelijk zichtbaar, zwart op wit, staat vermeld.
Het wordt mij steeds duidelijker. Het opschrijven van dingen op een parkeerflap brengt een onrustige, al te creatieve geest tot rust en geeft troost. Het is vastgelegd, voor iedereen zichtbaar althans tijdens de duur van de bijeenkomst. Later, in betere tijden, zullen alle aspecten van het geschrevene in alle rust overdacht kunnen worden. De oplossing is door het opschrijven toch iets dichterbij gekomen.
Met vriendelijke groet, Wim Klerkx