De grote vrouw achter Stichting Zet schreef: "Ik ken geen bistrokunst, wel een bistro in Casablanca waar kunst wordt getoond. Ik denk niet dat zij zich kunnen vinden in de omschrijving in de Van Dale (=sentimentele, melancholische, dromerige beeldende kunst van licht-pornografisch karakter)."
Ook of moeten we zeggen zelfs kunsthistorica Tineke Reijnders weet het niet: "Het antwoord op uw vraag moet ik volkomen schuldig blijven. Nooit van gehoord. Misschien is Bistrokunst een tak van de Hotelkunst. Wellicht floreert het begrip in Vlaanderen. Ongetwijfeld verwant aan salonkunst, dat ook geen recht van bestaan heeft. Het softporno aureool moet toegeschreven worden aan een vorm van woordverblinding."
Het lijkt erop alsof de beerput steeds groter wordt: hotelkunst? salonkunst? Misschien moeten we snel de deur achter het dossier bistrokunst sluiten...